ต้องบอกก่อนว่า ระยะหลังๆ มันเริ่มเบื่อๆ ไม่ค่อยอยากหาการ์ตูนมาดูสักเท่าไหร่
เพราะเหตุผลบางอย่าง
แต่เมื่อไม่นานมานี้ ได้เปิดไปเจอ เรื่อง' ผีซ่าส์กับฮานาดะ'
ความจริงเราเคยดูการ์ตูนเรื่องนี้มาแล้วรอบหนึ่ง แต่เหมือนมันอยากย้อนความทรงจำ
ก็เลยลองดูใหม่ตั้งแต่ต้นจนจบอีกรอบ
เป็นการ์ตูนใสๆ ไม่มีพิษภัย และมีเรื่องราวซึ้งๆ ตลอดทั้งเรื่อง
ไม่อยากจะบอกเลย ว่าเราร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร มาก5555
เรื่องของ อิจิโระ เด็กชายวัยกำลังแก่น แถมแสบซะจนคนในบ้านปวดหัวอยู่บ่อยๆ
ที่จู่ๆ หลังจากประสบอุบัติเหตุ ก็ดันเห็น วิญญาณได้ซะงั้น
ทีนี้พวกวิญญาณที่ต่างมีเหตุเดือดร้อนก็พากันมาไหว้วานให้ อิจิโระ ช่วย
เรื่องราวต่างๆก็เริ่มขึ้นด้วยเหตุนี้ =D
เรื่องนี้มีมังงะด้วย แต่เรายังไม่ตามอ่านเพราะจากการตะบี้ตะบันดู อนิเมะ นี่ก็ทำตาบวมไปหลายแล้ว
นี่เป็นลิงค์ที่ดูได้จนจบเลยนะค่ะ
หลงรักความมีน้ำใจของ อิจิโระ เข้าเต็มๆเลยค่ะ ><
แม้จะเกรียน และ กวนแค่ไหน
แต่น้ำใจของอิจิโระนี่ น่านับถือจริงๆ
หลายๆครั้งที่คอยช่วยเหล่าวิญาณแล้วตัวเอง
ต้องเดือดร้อนทีหลัง แต่อิจิโระก็เพียงแค่บ่น
พอมีปัญหามาใหม่ ก็ช่วยอยู่ร่ำไป
จะบอกว่าตอนตลกที่สุดสำหรับเราก็ตอน ครูสอนดีดลูกคิดนี่ล่ะค่ะ
= =; คือ จะเป๊ะยันตอนจบเลยเหรอคะ คุณครู
แต่ตอนซึ้งๆนี่ เราเลือกเรื่องไหนให้เป็นที่สุดไม่ได้จริงๆ
เพราะมันซึ้งคนละแบบ ^^
o
พอดูแล้วก็ได้คิดถึงตอนเด็กๆของตัวเอง
ปีนต้นไม้ ปั่นจักรยาน เก็บหมากขบ
หกล้ม เลอะเทอะ โดนตีบ่อยๆ
แต่ก็นับเป็นช่วงชีวิตที่พูดได้อย่างเต็มปากมากที่สุดค่ะ
ว่ามีความสุขมากกกกกกกก
สุขทั้งในตอนนั้น
สุขทั้งในตอนนี้
ยามได้นึกถึง
^^
